غرق دردم ولی میخندم،خنده ای که تلخیش را ...
فقط خودم میدانم وخدای خودم ...
بدترازناله ی کودک ازمادربریده شده...
عمق درد من دیدنی نیست...
تلاش بیهوده مکن برای دلداری دادنم...
اگرراست میگویی مرا بشناس...
بهانه هایم را...
لج کردنم را...
بجه شدنم را...
کج خلق شدنم را...
تواصلا میدانی باخوددر گیر بودن یعنی چه؟؟
وقتی دلت بخواهد...
اماشرایط بگوید بیخود...
وقتی پرباشی از هوای خواستن اماهراس ازآینده...
وسوزن تقدیر چهارستون بدنت رابلرزاند...
این است سهم این روزهای من...
