دریاهم که باشی گاهی در
چارچوب خودت نمی گنجی
سر می کوبی به صخره و
ساحل دست وپا می زنی
کسی حرفت را نمی فهمد
پس از جدالی سخت با
خودت بی رمق غمگین وتنها
به خودتـــــــــ باز می گردی
دنیای بی رحمی است
اما تو از دنیا بی رحم تر باش
بجنگ با هرچه تو را از
آرزوهایت دور می کند
"به آرزوهایت برس شاید فردایی نباشد"
تــو اَز هَــمِـه خـُـوشِـت میـاد مَـنَـم یِـکیـش♟
♟مـَــن اَز هَــمِـه بَــدَم میاد توهم یکــــــــــیش...!!!! ↓
☜هــرکـی از چـشـمـمـون افــتـاد. . .
☜بـعــدش روی سـرمــون جــا داره. . .
☜الـبـتـه بـه عـزت وشـرفِ:لااله الالله. . .↑↓●
سنگ یه آدمایی رو به سینه
زدم یه روزی و دل عزیزترین
کس زندگیمو شکوندم که
الان با همون سنگ سر
خودمو شکوندن...کاش ادما
حرمت نون ونمک که
هیچ...حداقل قدروحرمت
روزایی که گذشت رو
بدونن.دوست عزیزدیروز
خودت و هیچ وقت
فراموش نکن...اونا که
گذششتشون یادشون میره
بدجوری خدا بهشون یادآوری میکنه...
پس رفتارات سنجیده باشه..............
چه ظریفانه است خلقت قلب آدمی...!
به تلنگری می شکند...!
به لحنی می سوزد...!
برای دلی می میرد...!
به نگاهی جان می گیرد...!
وبه یادی می تپد...!
ماانسان ها مثل مدادرنگی هستیم...
شایدرنگ مورد علاقه یکدیگرنباشیم!!!
اماروزی...
برای کامل کردن نقاشیمان به دنبال هم خواهیم گشت...
به شرطی که همدیگرراتاحدنابودی نتراشیده باشیم...!
غرق دردم ولی میخندم،خنده ای که تلخیش را ...
فقط خودم میدانم وخدای خودم ...
بدترازناله ی کودک ازمادربریده شده...
عمق درد من دیدنی نیست...
تلاش بیهوده مکن برای دلداری دادنم...
اگرراست میگویی مرا بشناس...
بهانه هایم را...
لج کردنم را...
بجه شدنم را...
کج خلق شدنم را...
تواصلا میدانی باخوددر گیر بودن یعنی چه؟؟
وقتی دلت بخواهد...
اماشرایط بگوید بیخود...
وقتی پرباشی از هوای خواستن اماهراس ازآینده...
وسوزن تقدیر چهارستون بدنت رابلرزاند...
این است سهم این روزهای من...
